Wielkanoc 2017

Wacław Buryła, 10-04-2017

a wszystko po to, abyśmy zaczęli wierzyć



Moja tragedia rozpoczęła się

W godzinę narodzin,

Ale nie wiem,

Czy skończy się w godzinę śmierci.

Przeraża mnie niepokój życia,

Ale jeszcze bardziej

Boję się niepokoju wieczności.

Moje życie

Jest zawiązaniem konfliktu,

Który sam stworzyłem,

Ale rozwiązać go nie potrafię.

Czy nieśmiertelny i wieczny ład,

Którego jestem fragmentem,

Może zrezygnować

Z mojego jestestwa

I pomniejszyć się

O moje istnienie?

(...)

Ale najokrutniejsze jest to,

Że nawet nie wiem,

Czy naprawdę

Obaj istniejemy,

Ty - najdoskonalsza egzystencja,

I ja - jej trujący owoc,

Ty - który żądasz ode mnie,

Bym codziennie składał Ci ofiarę

Z całego mojego istnienia,

I ja - który pokornie pochylam głowę

Przed Tajemnicą nie odczytaną.

(Roman Brandstaetter - Niewierny Tomasz)




Tomasz miał możliwość dotykania Jezusa,

wkładania palców w miejsce Jego ran,

dotykania nawet Jego serca.

Co roku każdy z nas ma taką samą możliwość.

My też możemy dotykać Jezusa

i Jego Miłości.

A wszystko po to, aby przestali wątpić,

a wszystko po to, abyśmy zaczęli wierzyć,

a wszystko po to, abyśmy zaczęli kochać.

A zatem dotykajmy Jezusa,

aby On mógł dotykać nas.

Bo tylko wtedy będziemy w stanie

wyjść z grobu śmierci i grzechu,

aby wejść w Zmartwychwstanie.

Niech tak się stanie!


Oryginalny adres: http://wacburyla.plio.pl/article/wielkanoc-2017-121.html
Copyright © 2007-2012 by Wacław Buryła